Kan pijn ontstaan door spanning en stress?
Is het je wel eens opgevallen dat stress en spanning bij andere mensen belangrijke triggers zijn voor migraine? Of het nou spanning is voor werk, voor iets leuks of stress vanwege iets anders. Ze moeten dan toch last minute hun afspraak afzeggen, of ze besluiten zelfs helemaal geen afspraken meer in te plannen omdat ze zich onbetrouwbaar voelen door de onvoorspelbaarheid van hun lichaam.
Spanning is een belangrijke trigger, en dat is heel logisch. Iedereen kent voorbeelden waar spanning in je hoofd zich ook uit in spanning in je lijf. Denk maar aan iemand die met opgetrokken schouders zit, aan spanningshoofdpijn en rugpijn. De KNGF richtlijnen geeft aan 90% van de lage rugpijn ‘geen fysieke aanwijsbare oorzaak’ heeft.
Hebben deze mensen pijn? Jazeker! Is dat met fysieke behandeling te verminderen? Absoluut. Alleen de oorzaak ligt ergens anders, daarom komt het steeds terug. En mijn ervaring is dat hetzelfde geldt voor migraine.
Migraine en 40 jaar hoofdpijn
Jeannette is hier een mooi voorbeeld van. Ze had al ruim 40 jaar hoofdpijn. Eerst alleen tijdens menstruaties en door de jaren heen werd dat steeds vaker en kreeg ze vaker migraine. Jeannette gebruikte zo min mogelijk medicatie tegen de hoofdpijn, en tijdens de migraine aanvallen hielp niets. Sinds wij hier samen aan werkten in september 2021 heeft ze helemaal geen migraine meer gehad. Rondom het overlijden van haar vader had ze wel weer twee weken wat hoofdpijn, daarna nam dat weer af.
Jeannette: “Mijn hoofdpijn bepaalt mijn leven en mijn keuzes niet meer, dat bepaal ik nu zelf. Nu heb ik de regie, dus ik kan een toekomst hebben die ik wil.”

Is alleen symptoombestrijding mogelijk?
Je zult je inmiddels wel afvragen wie ik ben en hoe ik hierbij ben gekomen. Ik ben Lotte Dikken, oprichter van de Zo Leef je Wel methode. In 2012 startte ik met de opleiding fysiotherapie en al tijdens mijn stages begon er iets te knagen. We losten pijn op, maar bijna altijd was dat tijdelijk, of verplaatste de pijn.
Ik had het gevoel dat we een heel belangrijk stuk misten. Vaak kwamen mensen zelf met verhalen over hun drukke leven, het verlies van een dierbare en nog veel meer. Ik voelde op mijn klompen aan dat daar wat mee moest, maar ik had geen idee op welke manier.
Op zoek naar wat ik miste, studeerde ik antroposofische fysiotherapie. Ondanks dat het me heel veel waarde gaf in mijn manier van kijken naar de mens als geheel, bleven de resultaten me te onvoorspelbaar en ik miste de een stuk behandelen van het lichaam via de mind.
de Zo Leef je Wel methode
Het doel van de Zo Leef je Wel methode is dat jij weer voluit kan leven en vertrouwen hebt in je lichaam.
Vaak komt langdurige pijn door onbewust onderdrukte emoties. Je brein ziet die als ‘gevaarlijk’ omdat het gekoppeld wordt aan een herinnering van vroeger die toen zo voelde als kind. Of dat nou terecht was of niet. In de Zo Leef je Wel methode ontdek je over welke gebeurtenis en emotie het gaat, en haal je de koppeling van ‘gevaar’ in je brein weg.
De behandeling bestaat uit 3 fases. De eerste fase is kort en intensief. De laatste fase kost veel minder energie en duurt langer. Dat werkt hetzelfde als met bijvoorbeeld fietsen. Als je eenmaal in beweging bent dan kost het niet zo veel energie (we laten wind en heuvels buiten beschouwing). Maar sta je stil en begin je met fietsen, dan wil je liever een versnelling terugschakelen omdat het in beweging komen meer energie kost.
Fase 1: Zo
In de eerste fase gaan we op zoek naar wat bij jou de trigger in je onbewuste is die zorgt voor de pijn. Je leert welke tools je kan inzetten en hoe die werken. Je leert hoe je hersenen werken en snapt daardoor welke tool je wanneer kan gebruiken.
Fase 2: Leef je
In de tweede fase leer je omgaan met de tools zodat je vertrouwen krijgt dat je het zelf kan. Je krijgt feedback en pakken we diepe vastgeroeste gedrags- en gedachtepatronen aan waardoor de resultaten bereikt kunnen worden die je niet eens had durven dromen.
Fase 3: Wel
In de derde fase word je steeds zelfstandiger in de oefeningen en pikken we nog wat hardnekkige weerstanden uit je onbewuste, zodat je zelfstandig verder kan met zo min mogelijk weerstand. Je bent op tempo met fietsen, de handremmen zijn losgelaten. En nu is het zaak om wel te blijven trappen. Dat hoeft nauwelijks energie te kosten, maar als je stopt met trappen dan val je wel om en kost het opnieuw veel energie om in beweging te komen. Je leert dus hoe je met weinig energie wel vooruit blijft gaan.